Παλιά φυσίγγια

Δε θυμαμαι να σου πω. 1-2 κουτακια ειχε ο πατερας μου, το καψαμε μαζι στις τσιχλες, δε μου ειχε αφησει κακες εντυπωσεις, οχι ομως και τιποτα το σουπερ. Απο οσες ειχε ο πατερας μου κρατησει, πιο καλη μου ειχε φανει τοτε η Κ2, αλλα ουτε απο αυτη ειχε πολλη.
Κ2 εεε;;;
Άστα να πάνε!!
 
Με τη ρούζ εϊχα κάνει σε 5 χάρτινα 65άρια με φερμέ καψούλι 1.65/30 ν.5 με πλαστικό συγκεντροτήρα sg12 πράσινο,τα εϊχα όμως 3 χρόνια και δε τα έριχνα φοβόμουνα,φέτος δοκίμασα δύο με το Darne σε ντενεκέ στα 35 μέτρα, και είχε δύναμη αρκετή η ντουφεκιά τον τρύπησαν όλα τα σκάγια.
Εχω βγάλει απο παλιά φυσίγγια μάλλον την άλλη την excelsior υποθέτω,αν είναι αυτή μπλαβίζει λίγο και είναι στο σχήμα σαν την σίπε;
 
Μαλλον ελυσα τον γριφο..
Παλαιοτερα στα φυσιγγια 3Α αν θυμαστε ενω γεμιζοταν με 33γρ υπηρχε το "36" οπως στην φωτο..Και δεν μπορουσα να καταλαβω τι σημενει αφου τα φυσιγγια ειναι 33γρ..
Τωρα καταλαβα οτι παλαιοτερα υπηρχαν 3Α 36γρ,Απλά ειχαν αφησει ιδια την σφραγιδα...xm.
 
Last edited:
Με τη ρούζ εϊχα κάνει σε 5 χάρτινα 65άρια με φερμέ καψούλι 1.65/30 ν.5 με πλαστικό συγκεντροτήρα sg12 πράσινο,τα εϊχα όμως 3 χρόνια και δε τα έριχνα φοβόμουνα,φέτος δοκίμασα δύο με το Darne σε ντενεκέ στα 35 μέτρα, και είχε δύναμη αρκετή η ντουφεκιά τον τρύπησαν όλα τα σκάγια.
Εχω βγάλει απο παλιά φυσίγγια μάλλον την άλλη την excelsior υποθέτω,αν είναι αυτή μπλαβίζει λίγο και είναι στο σχήμα σαν την σίπε;
Από φίλο που τις έχει και μου τις έδωσε να τις φωτογραφίσω.
Η excelsior πρασινίζει και η rouge έχει μια περίεργη μωβ απόχρωση.

hébergeur d images gratuit
hébergement gratuit
 
Tη δευτερη εχω γεμισει. κυριως για 12αρι, αλλα και κατι λιγα στο 36αρι τοτε:)

Παντως ειλικρινα, τη καψουρα που εχει ο κοσμος με τοσο παλιες μπαρουτες δεν μπορω να καταλαβω. Και αντε βρισκεις μια, αντε κανεις δοκιμες και βρισκεις μια καλη γομωση, οταν τελειωσει τι θα κανεις;
 
Προσωπικα πιστευω οτι δεν ειναι για τιποτα. Εχουν εξελιχθει τοσο πολυ οι πυριτιδες τα τελευταια 20 χρονια, που δεν αξιζει το κοπο πλεον. Αλλωστε πολλες απο την τοτε εποχη εχουν βρει το δρομο τους εως τις μερες μας, συχνα με αλλαγες, οπτικες ή ουσιαστικες. Παρολα αυτα, καψουλια και πυριτιδες της τοτε εποχης, μαλλον επειδη περιβαλλονται απο το μυθο του "παραδοσιακου" εξακολουθουν να γοητευουν πολυ κοσμο
 
Ακόμα και οι παλαιοϊ χάρτινοι κάλυκες που μας γοητέυουν είναι πολύ μπελάς στο στήσημο,δύσκολο να έχουν ίδιο ύψος,το κόψημο τους μπελαλίδικο,αν και οι τάπες έχουν ακανόνιστο ύψος...βράσε όριζα,αλλο ένα κακό είναι ότι με τα χαρτάκια που βάζεις μέσα στο χάρτινο με την πρώτη μπαλοθιά δευτερη δεν έχει,σου αποσπά ο χαρτοπόλεμος την προσοχή.
Αλλά δε ρίχνουμε και πολούς!!οπότε χαλάλι τους γιατί εϊναι πανέμορφη...
 
Ο καλυκας ομως με ενα συγχρονο καψουλι ειναι μια χαρα, μη σου πω και ποιοτικοτερος. Δινουν οπτικα ενα παραδοσιακο αποτελεσμα, χωρις εκπτωσεις στην αποδοση. Ο μπελας ειναι δεδομενος, αλλα αυτο ειναι και η μαγεια της ιδιογομωσης σε τετοια υλικα
 
Back
Top