Νομίζω ότι Όταν ρίχνουμε με σκάγια δεν υπάρχει ιδιαίτερο θέμα..
Το θέμα είναι όταν ρίχνουμε μονοβολα με δίκαννα..
Το θέμα είναι όταν ρίχνουμε μονοβολα με δίκαννα..
Πλαγιόκαννο
- Thread starter tasos hunter
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πολλές φορές Τάσο και με τα σκάγια βλέπεις τα κέντρα της ντουφεκιάς να είναι αλλού για αλλού, με τα μονόβολα υπάρχει και το θέμα της διασταύρωσης της βολής μετά τα 35 μέτρα, με αποτέλεσμα το μονόβολο που βάλλεται από τη δεξιά κάννη να αποκλίνει προς τ΄αριστερά και τα μονόβολα που βάλλονται από την αριστερή να αποκλίνουν προς τα δεξιά (α! ρε Τάσο τη μου κάνεις, με τη δεξιά και την αριστερά και βρισκόμαστε και σε προεκλογική περίοδο
) .Εγω βρισκομε σε κυνηγετική περίοδο Σπυρο..
Manos
Staff member
Αρα μου λέτε οτι ενα δικαννο δεν ρίχνει ευθεία πανω απο 35 μέτρα! Με αυτο το σκεπτικό θα έπρεπε να εχουμε ολοι καραμπίνες! Βεβαια θα μου πεις γιατι να τραβήξεις πανω απο 35 μέτρα... Και πάλι ομως γνωρίζοντας αυτήν την απόκλιση θα επέλεγε κάποιος μια καραμπίνα! Εγω θεωρούσα χωρις να το εχω ψαξει οτι οι κάννες ειναι ετςι κατασκευασμένες και αρα διαφορετικές απο της καραμπίνας ώστε ουσιαστικά να ρίχνουν στο κέντρο! Βεβαια αυτο δεν γινεται για όλες τις αποστάσεις! Προβληματίστηκα τωρα
Μανο, απο τις τουφεκιες που εχω βιωσει εγω προσωπικα κυνηγωντας πιτσιρικος τοτε διπλα στον πατερα μου σε τσιχλα, τρυγονι και παπι με ενα πλαγιοκαννο Verney Carron 50+ετιας, 71 εκ καννη, σταθερο τσοκαρισμα 3, 1, μπορω να σε επιβεβαιωσω οτι δεν τιθεται κανενα θεμα χειροτερου δραστικου βεληνεκους λογω μη ευθυβολιας πλαγιοκαννου σε σχεση με καραμπινα. Δεν εχω δει ουτε στο κυνηγι, ουτε σε μακρινο στοχο με σκαγια τετοια αποκλιση απο το κεντρο. Ας μην ξεχναμε οτι το πλαγιοκαννο ηταν το στανταρντ κυνηγετικο οπλο πριν 40/50 χρονια και οι κυνηγοι κυνηγουσαν τοτε τα ιδια θηραματα με μας σημερα και οτι παρολι την αφθονια τοτε αρκετα κυνηγια οπως τρυγονι και παπι γινονταν ακριβως με τον σημερινο τροπο και τα πουλια στα καρτερια τουφεκοταν στις ιδιες αποστασεις οπως σημερα. Με τα ιδια αποτελεσματα που εχουμε σημερα ισως και καλυτερα. Και τοτε οπως και σημερα τα ποιοτικα πλαγιοκαννα εχουν απο βλητικη αποψη πολυ καλυτερες καννες απο τις εμπορικες καραμπινες και γιαυτο ειναι και κατα πολυ ακριβοτερα.
Πολύ σωστός Παύλο..Καμια μα καμιά διάφορα δεν υπάρχει..
Στην αποσταση που χτυπάν οι καραμπίνες,χτυπάν και τα δίκαννα..
Εγώ δεν έχω ρίξει σε χαρτόνι να δω που ρίχνει η δεξιά κ που η αριστερή κάννη..Όταν όμως στο κυνήγι έχω επιτυχίες κ με τις δυο Κάννες σε πληθώρα διαφορετικών αποστάσεων τότε καλώς η κακώς δεν με απασχολεί καν που ρίχνουν..
Μην το ψάχνεις καθόλου Μάνο..Αν υπηρχε η παραμικρή υποψία τότε δεν θα κυνηγούσαμε με ποζε κ πλαγια
Μην το ψάχνεις καθόλου Μάνο..Αν υπηρχε η παραμικρή υποψία τότε δεν θα κυνηγούσαμε με ποζε κ πλαγια
Πρακτικά στο κυνήγι, όπως είπαν και οι συνάδερφοι παραπάνω, σε ένα σωστά κατασκευασμένο δίκαννο, δεν τίθεται θέμα εκτροπής της βολής με σκάγια σε όλες τις κυνηγετικές αποστάσεις.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στα ραβδωτά δίκαννα (rifle), εκεί οι κατασκευαστές συνήθως ρυθμίζουν τα δίκαννα να στέλνουν και οι 2 κάννες τις βολές στον ίδιο σημείο, στα 50 μέτρα, για δίκαννα που προορίζονται για Ευρωπαϊκά κυνήγια και στα 100 για τα Αφρικάνικα κυνήγια, και αυτό με ένα συγκεκριμένο τύπο βλήματος, βέβαια και 50 μέτρα πέραν αυτών των αποστάσεων, μπορούν να παραμείνουν αποτελεσματικά τα συγκεκριμένα όπλα αφού η απόκλιση των βλημάτων δεν ξεπερνάει τα 10 εκ. από το κέντρο της βολής.
Τα παραπάνω, βέβαια, που αφορούν τα ραβδωτά δε βασίζονται σε προσωπική εμπειρία με αυτά τα όπλα, αλλά σε αυτά που έχω διαβάσει κατά καιρούς.
Πλαγιόκαννο, το... κυνηγετικότερο;
Το πλαγιόκαννο κέρδισε τη μάχη στην προτίμηση του κοινού από την εποχή του εμπροσθογεμούς. Τα πρώτα εμπροσθογεμή ήταν αλληλεπίθετα, με τις κάννες σε κάθετη διάταξη. Κάτι όμως οδήγησε στην επιλογή της οριζόντιας τοποθέτησης των καννών.
Στο εμπροσθογεμές η επιλογή προς το πλαγιόκαννο ήταν ίσως φυσική. Τα καμινέτα, δηλαδή τα σημεία όπου μπαίνουν τα καψύλια για ανάφλεξη της πυρίτιδας, ήταν διαφορετικού μήκους στο κάθετο, ενώ ήταν όμοια στο πλάγιο, άρα πιο εύκολα στην επισκευή. Επίσης, το πλαγιόκαννο εμπροσθογεμές ήταν πιο εύκολο στο γέμισμα.
Φαίνεται ότι η μετάβαση από το εμπροσθογεμές στο οπισθογεμές έγειρε προς το πλαγιόκαννο επειδή αυτό ήταν ήδη δημοφιλές. Ομως δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα...
Από την αρχή της μετάβασης στο οπισθογεμές υπήρχαν απόψεις για την πιο εύχρηστη διάταξη των καννών. Σχολιαστές όπως ο Χόκερ και άλλοι είχαν γράψει για τη βέλτιση μορφή. Στην τελική ανάλυση, το αγοραστικό κοινό έβαλε τη σφραγίδα του στον τύπο το όπλου που επέλεξε την εποχή κατά την οποία η κύρια χρήση το λειόκαννου ήταν στο κυνήγι και όχι στο σκοπευτήριο.
Το πλαγιόκαννο κυριάρχησε για λόγους που μπορούν να χωριστούν σε εργονομικούς και τεχνικούς.
Εργονομικά το πλαγιόκαννο προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα σε σύγκριση με άλλους τύπους όπλων στο κυνήγι. Τονίζεται αυτή η χρηστικότητα στο κυνήγι σε αντιδιαστολή με το σκοπευτήριο.
Το πλαγιόκαννο είναι κατ' αρχάς πιο εύκολο στο κράτημα και στη μεταφορά. Είτε ανοικτό στο χέρι ή ακουμπισμένο στον ώμο, το πλαγιόκαννο έχει μια πιο πλατιά βάση από άλλα όπλα, ενώ κάθεται πιο άνετα σε όποιο σημείο του σώματος και αν ακουμπήσει. Μπορεί αυτό να ακούγεται τραβηγμένο, αλλά δεν είναι, ειδικά σε μέρη όπου η μεταφορά το όπλου επιβάλλεται να γίνεται με το όπλο ανοικτό.
Στο άνοιγμα για να γεμίσει το όπλο, το πλαγιόκαννο προσφέρει πιο εύκολη πρόσβαση και στις δύο κάννες. Αυτό το άνοιγμα, το χάσμα, gape στην αγγλική, επιτρέπει την άνετη τοποθέτηση των φυσιγγίων στις θαλάμες, καθώς και την άνετη αφαίρεση των άδειων καλύκων.
Μαζί με το άνοιγμα πάει και η ευκολία στον οπτικό έλεγχο των καννών. Μερικοί από εμάς επιμένουμε να βλέπουμε μέσα στις κάννες όταν γεμίζουμε. Το άνετο άνοιγμα του πλαγιόκαννου και το σταθερό του χάσμα επιτρέπουν τη γρήγορη ματιά στους αυλούς για να είμαστε σίγουροι ότι οι κάννες είναι ελεύθερες από εμφράξεις.
Και βέβαια το πλαγιόκαννο εξ ορισμού έχει το πολυπόθητο χαμηλό προφίλ. Ενα 12άρι πλαγιόκαννο έχει ύψος βάσης και καννών μεταξύ 50 και 56 χιλιοστών. Τα χαμηλότερα σουπερποζέ αρχίζουν από τα 57 χιλιοστά (για το σουηδικό Caprinus), με τα 63 χιλιοστά να αποτελούν το πιο συχνό ύψος βάσης.
Στη σκόπευση, στο κυνήγι οι δύο κάννες προσφέρουν ένα ευρύ σκοπευτικό πεδίο. Για πολλούς οι δύο κάννες όχι μόνο προσφέρουν μια πιο βολική σκοπευτική εικόνα, αλλά και ένα μέτρο υπολογισμού της απόστασης και προσκόπευσης για όσους έχουν μάθει τις συγκριτικές κλίμακες μεταξύ της εικόνας των θηραμάτων και των στομίων όπως αυτά φαίνονται όταν ο χειριστής σκοπεύει.
Η μεγάλη ώθηση στο πλαγιόκαννο ήλθε το 1875 με την εφεύρεση του συστήματος των Ανσον και Ντήλυ, δύο υπαλλήλων της Westley Richards. Το σύστημα Ανσον-Ντήλυ παρέκαμψε την περίπλοκη κατασκευή του όπλου με ολόκληρες φωτιές, ελαχιστοποίησε τα εσωτερικά μέρη και επέτρεπε την εύκολη ρύθμιση του μηχανισμού. Επίσης, μείωσε το κόστος κατασκευής και βέβαια άνοιξε την αγορά όταν το σύστημα αντιγράφτηκε από εκατοντάδες κατασκευαστές μετά την εκπνοή της πατέντας.
Με τόσο λίγα εσωτερικά τμήματα (έξι ανά μεριά, σε αντίθεση με τα δεκαεννέα του όπλου με ολόκληρες φωτιές), το πλαγιόκαννο με αυτό το σύστημα είναι φτηνό στην κατασκευή αλλά και φτηνό στην επισκευή. Σχεδόν όλοι οι οπλουργοί κατανοούν το σύστημα Ανσον-Ντήλυ. Μια ματιά στον μηχανισμό αμέσως δείχνει πώς δουλεύει και ποιο είναι το πρόβλημα, αν και σπάνια προκύπτουν προβλήματα.
Αν το πλαγιόκαννο είναι τόσο βολικό, εύχρηστο και επισκευάσιμο, γιατί δεν κυριαρχεί στα σκοπευτήρια; Ο κύριος λόγος είναι η εξοντωτική χρήση που αντιμετωπίζει ένα όπλο στο σκοπευτήριο. Ενας μέτριος σκοπευτής ρίχνει 200 βολές την εβδομάδα, ένας πρωταθλητής μπορεί να ξεπεράσει τις 1.000 βολές την ημέρα σε εντατική προπόνηση. Το βαρύτερο και ανθεκτικότερο σουπερποζέ έχει ήδη αποδείξει την αντοχή του στα σκοπευτήρια.
Επιπλέον, στη σκόπευση είναι καίρια η διατήρηση της σκοπευτικής εικόνας από την πρώτη στη δεύτερη βολή, και αυτό το καταφέρνει πιο αποτελεσματικά το σουπερποζέ, λόγω κάθετης διάταξης των καννών και λόγω αυξημένου βάρους. Το σουπερποζέ είναι σχεδόν πάντα πιο βαρύ από το πλαγιόκαννο και ειδικά στις σκοπευτικές του εκδόσεις.
Το πλαγιόκαννο σήμερα είναι παραμελημένο από τους κατασκευαστές λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής σε σύγκριση με το σουπερποζέ. Ωστόσο στην αγορά υπάρχουν πάντα καλές ευκαιρίες τόσο σε καινούργια όσο και σε μεταχειρισμένα όπλα. Οι γνώστες και οι συνειδητοποιημένοι κυνηγοί που έχουν μάθει εμπειρικά τα πλεονεκτήματά του το κρατούν πάντα ψηλά.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ
Το πλαγιόκαννο κέρδισε τη μάχη στην προτίμηση του κοινού από την εποχή του εμπροσθογεμούς. Τα πρώτα εμπροσθογεμή ήταν αλληλεπίθετα, με τις κάννες σε κάθετη διάταξη. Κάτι όμως οδήγησε στην επιλογή της οριζόντιας τοποθέτησης των καννών.
Στο εμπροσθογεμές η επιλογή προς το πλαγιόκαννο ήταν ίσως φυσική. Τα καμινέτα, δηλαδή τα σημεία όπου μπαίνουν τα καψύλια για ανάφλεξη της πυρίτιδας, ήταν διαφορετικού μήκους στο κάθετο, ενώ ήταν όμοια στο πλάγιο, άρα πιο εύκολα στην επισκευή. Επίσης, το πλαγιόκαννο εμπροσθογεμές ήταν πιο εύκολο στο γέμισμα.
Φαίνεται ότι η μετάβαση από το εμπροσθογεμές στο οπισθογεμές έγειρε προς το πλαγιόκαννο επειδή αυτό ήταν ήδη δημοφιλές. Ομως δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα...
Από την αρχή της μετάβασης στο οπισθογεμές υπήρχαν απόψεις για την πιο εύχρηστη διάταξη των καννών. Σχολιαστές όπως ο Χόκερ και άλλοι είχαν γράψει για τη βέλτιση μορφή. Στην τελική ανάλυση, το αγοραστικό κοινό έβαλε τη σφραγίδα του στον τύπο το όπλου που επέλεξε την εποχή κατά την οποία η κύρια χρήση το λειόκαννου ήταν στο κυνήγι και όχι στο σκοπευτήριο.
Το πλαγιόκαννο κυριάρχησε για λόγους που μπορούν να χωριστούν σε εργονομικούς και τεχνικούς.
Εργονομικά το πλαγιόκαννο προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα σε σύγκριση με άλλους τύπους όπλων στο κυνήγι. Τονίζεται αυτή η χρηστικότητα στο κυνήγι σε αντιδιαστολή με το σκοπευτήριο.
Το πλαγιόκαννο είναι κατ' αρχάς πιο εύκολο στο κράτημα και στη μεταφορά. Είτε ανοικτό στο χέρι ή ακουμπισμένο στον ώμο, το πλαγιόκαννο έχει μια πιο πλατιά βάση από άλλα όπλα, ενώ κάθεται πιο άνετα σε όποιο σημείο του σώματος και αν ακουμπήσει. Μπορεί αυτό να ακούγεται τραβηγμένο, αλλά δεν είναι, ειδικά σε μέρη όπου η μεταφορά το όπλου επιβάλλεται να γίνεται με το όπλο ανοικτό.
Στο άνοιγμα για να γεμίσει το όπλο, το πλαγιόκαννο προσφέρει πιο εύκολη πρόσβαση και στις δύο κάννες. Αυτό το άνοιγμα, το χάσμα, gape στην αγγλική, επιτρέπει την άνετη τοποθέτηση των φυσιγγίων στις θαλάμες, καθώς και την άνετη αφαίρεση των άδειων καλύκων.
Μαζί με το άνοιγμα πάει και η ευκολία στον οπτικό έλεγχο των καννών. Μερικοί από εμάς επιμένουμε να βλέπουμε μέσα στις κάννες όταν γεμίζουμε. Το άνετο άνοιγμα του πλαγιόκαννου και το σταθερό του χάσμα επιτρέπουν τη γρήγορη ματιά στους αυλούς για να είμαστε σίγουροι ότι οι κάννες είναι ελεύθερες από εμφράξεις.
Και βέβαια το πλαγιόκαννο εξ ορισμού έχει το πολυπόθητο χαμηλό προφίλ. Ενα 12άρι πλαγιόκαννο έχει ύψος βάσης και καννών μεταξύ 50 και 56 χιλιοστών. Τα χαμηλότερα σουπερποζέ αρχίζουν από τα 57 χιλιοστά (για το σουηδικό Caprinus), με τα 63 χιλιοστά να αποτελούν το πιο συχνό ύψος βάσης.
Στη σκόπευση, στο κυνήγι οι δύο κάννες προσφέρουν ένα ευρύ σκοπευτικό πεδίο. Για πολλούς οι δύο κάννες όχι μόνο προσφέρουν μια πιο βολική σκοπευτική εικόνα, αλλά και ένα μέτρο υπολογισμού της απόστασης και προσκόπευσης για όσους έχουν μάθει τις συγκριτικές κλίμακες μεταξύ της εικόνας των θηραμάτων και των στομίων όπως αυτά φαίνονται όταν ο χειριστής σκοπεύει.
Η μεγάλη ώθηση στο πλαγιόκαννο ήλθε το 1875 με την εφεύρεση του συστήματος των Ανσον και Ντήλυ, δύο υπαλλήλων της Westley Richards. Το σύστημα Ανσον-Ντήλυ παρέκαμψε την περίπλοκη κατασκευή του όπλου με ολόκληρες φωτιές, ελαχιστοποίησε τα εσωτερικά μέρη και επέτρεπε την εύκολη ρύθμιση του μηχανισμού. Επίσης, μείωσε το κόστος κατασκευής και βέβαια άνοιξε την αγορά όταν το σύστημα αντιγράφτηκε από εκατοντάδες κατασκευαστές μετά την εκπνοή της πατέντας.
Με τόσο λίγα εσωτερικά τμήματα (έξι ανά μεριά, σε αντίθεση με τα δεκαεννέα του όπλου με ολόκληρες φωτιές), το πλαγιόκαννο με αυτό το σύστημα είναι φτηνό στην κατασκευή αλλά και φτηνό στην επισκευή. Σχεδόν όλοι οι οπλουργοί κατανοούν το σύστημα Ανσον-Ντήλυ. Μια ματιά στον μηχανισμό αμέσως δείχνει πώς δουλεύει και ποιο είναι το πρόβλημα, αν και σπάνια προκύπτουν προβλήματα.
Αν το πλαγιόκαννο είναι τόσο βολικό, εύχρηστο και επισκευάσιμο, γιατί δεν κυριαρχεί στα σκοπευτήρια; Ο κύριος λόγος είναι η εξοντωτική χρήση που αντιμετωπίζει ένα όπλο στο σκοπευτήριο. Ενας μέτριος σκοπευτής ρίχνει 200 βολές την εβδομάδα, ένας πρωταθλητής μπορεί να ξεπεράσει τις 1.000 βολές την ημέρα σε εντατική προπόνηση. Το βαρύτερο και ανθεκτικότερο σουπερποζέ έχει ήδη αποδείξει την αντοχή του στα σκοπευτήρια.
Επιπλέον, στη σκόπευση είναι καίρια η διατήρηση της σκοπευτικής εικόνας από την πρώτη στη δεύτερη βολή, και αυτό το καταφέρνει πιο αποτελεσματικά το σουπερποζέ, λόγω κάθετης διάταξης των καννών και λόγω αυξημένου βάρους. Το σουπερποζέ είναι σχεδόν πάντα πιο βαρύ από το πλαγιόκαννο και ειδικά στις σκοπευτικές του εκδόσεις.
Το πλαγιόκαννο σήμερα είναι παραμελημένο από τους κατασκευαστές λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής σε σύγκριση με το σουπερποζέ. Ωστόσο στην αγορά υπάρχουν πάντα καλές ευκαιρίες τόσο σε καινούργια όσο και σε μεταχειρισμένα όπλα. Οι γνώστες και οι συνειδητοποιημένοι κυνηγοί που έχουν μάθει εμπειρικά τα πλεονεκτήματά του το κρατούν πάντα ψηλά.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ
Νικο υπαρχει αυτο:
http://www.terramare-hunting.gr/plagiokanno-baikal-izh43kh.html
Και αυτο:
https://www.hobbi.gr/plagiokanno-liberty-kokoria-p-4170.html
Πιστευω θα υπαρχουν και αλλα!
http://www.terramare-hunting.gr/plagiokanno-baikal-izh43kh.html
Και αυτο:
https://www.hobbi.gr/plagiokanno-liberty-kokoria-p-4170.html
Πιστευω θα υπαρχουν και αλλα!
Νίκο είμαι της άποψης ότι μπορεί να βρεις κάποιο μεταχειρισμένο κοκοροτουφεκο που να είναι κατά πολύ καλύτερο από τα σύγχρονα που κατασκευάζονται τώρα..Έχει ευκαιρίες η αγορά.
Το μπαικαλ που λέει ο Γιάννης είναι καλό για τα λεφτά του κ δοκιμασμένο!Το λιμπερτι πιστεύω είναι Τουρκικό..Χωρίς να σημενει ότι δεν ειναι καλο.Απλά δεν γνωρίζω αν ειναι δοκιμασμένο.
Το μπαικαλ που λέει ο Γιάννης είναι καλό για τα λεφτά του κ δοκιμασμένο!Το λιμπερτι πιστεύω είναι Τουρκικό..Χωρίς να σημενει ότι δεν ειναι καλο.Απλά δεν γνωρίζω αν ειναι δοκιμασμένο.
Συμφωνω Σπυρο!!
Απλα δεν τις ανέφερα γιατί φανταζόμουν ότι ο Νίκος θα ψάχνει κάτι πιο οικονομικό..Όποτε θα ήταν καλύτερα να κοιτάξει σε κάποιο μεταχειρισμένο επωνυμο που ίσως το βρει σε καλή τιμή,παρά να κοιτάξει ένα σύγχρονο αλλά άγνωστης ποιότητας.
Οπως τα είδα στο Baikal κλείνω τούρκικο οπλο δεν θα πάρω ! κοίταξα και το site που γράφει ο Ωρίωνας αλλά ακριβά είναι για μεταχειρισμένα ... θέλω πολύ να πιάσω στα χέρια μου ενα πλαγιόκανο και να κυνηγάω με αυτό και θα προτιμούσα τα κοκόρια ωστε να είναι όσο ποιο κλασικό γίνεται ... θα ψαχτώ κίαλλο ... δεν το ήξερα πάντως πως φτιάχνει και η beretta !!
Αν δεν βιαστείς σίγουρα θα βρεις κ καλές ευκαιρίες!!
Δεν βιάζομαι καθόλου , θα περιμένω το κλικ !