ΤΑ ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Ποιό φυσίγγι είναι καλό;
Στο ερώτημα αυτό συνηθίζω να απαντώ: Αυτό που ταιριάζει καλύτερα στο όπλο σου.
Ωστόσο μετά από πολλά χρόνια, παρατήρησα ότι τα καλά φυσίγγια για μένα, είχαν ένα ιδιότυπο γνώρισμα: Ξεδίπλωναν ευκολότερα. Είχαν ρηχό ρέλιασμα.
Έκανα κάποτε (ίσως και 2 δεκαετίες πριν στις ΗΠΑ) ένα πείραμα: Έκοψα τον κάλυκα στο ύψος του χαλκού, έβγαλα τη πυρίτιδα και κράτησα το βύσμα και τα σκάγια εντός του υπολοίπου κλειστού (ρελιασμένου) κάλυκα. Στη συνέχεια με δυναμόμετρο (εφοδιασμένο με μνήμη) τοποθετώντας το υπόλοιπο φυσίγγι σε 20αρι αν θυμάμαι σωλήνα ώστε να εφάπτεται το ρέλιασμα στα χείλη του, έσπρωξα βίαια το βύσμα μέχρι να ανοίξει το ρέλιασμα, έτσι ώστε να λάβω το μέγιστο της δύναμης που απαιτήθηκε για να ανοίξει κάθε φυσίγγι.
Τελικά οι υποψίες μου ήταν σωστές: Τα φυσίγγια που άνοιγαν με μικρότερη δύναμη, έδιναν τις καλύτερες τουφεκιές, τη χαμηλότερη αίσθηση ανάκρουσης, τη καλύτερη καύση.
Πριν λίγα χρόνια ένας πολύ έμπειρος ιδιογομωτής, μου έδωσε αρκετά φυσίγγια διάφορετικά μεταξύ τους, περιγράφοντας μου το καθένα και την ιστορία του. ΟΛΑ είχαν ΧΑΜΗΛΟ ρέλιασμα, ανεξάρτητα αν ήταν αστερι/τάπα.
ΤΥΧΑΙΟ ???