Προσωπικά ποτέ δεν πειστηκα ότι τα διαμπερη τραύματα δεν σκοτώνουν τόσο καλά.
Το αντίθετο πιστεύω.
K εγω Γιαννη δεν ειμαι απολυτα βεβαιος γι αυτο που λεω, κ τι εννοω... Ειδικα στα χοντρα σκαγια θεωρω οτι οσο περισσοτερη διατρηση τοσο καλυτερα απο τη στιγμη που απευθυνονται κ σε μεγαλα θηραματα...
Στα ψιλα σκαγια ομως θεωρω οτι υπαρχει μια χρυση τομη στις ταχυτητες κ την διατρηση... Η περισσοτερη κανει πολυ περισσοτερο κακο απο τη λιγοτερη... Σε αυτο το συμπερασμα εχω καταληξει κυριως στην πραξη κ σε τουφεκιες μου σε μπεκατσινια που ειναι αρκετες χιλιαδες στον αριθμο, αλλα κ μεσα απο την ενασχοληση με την ιδιογομωση... Γεμιζοντας η χρησιμοποιωντας πολυ γρηγορα φυσιγγια ειδα οτι σε κοντινες αποστασεις, κ αν το θηραμα δεν δεχοταν υπερβολικα μεγαλο αριθμο σκαγιων η δεν χτυπιοταν σε κεφαλι, λαιμο, φτερα, μπορει να επαιρνε 3 κ 4 σκαγια, να εκανε αλλα 30-40 μετρα κ μετα να επεφτε ξαφνικα ξερο... Δεν συζηταω την περιπτωση του ενος σκαγιου που προκαλει εσωτερικη αιμοραγια, λεω να εχει επανω του τον απαιτουμενο αριθμο σκαγιων... Το ιδιο ακριβως παρατηρησα κ γεμιζοντας επινικελωμενα ψιλα σκαγια... Το παραπανω φαινομενο μηδενιζονταν εντελως αν εριχνα λιγο τις ταχυτητες...
Τεινω να πιστευω δηλαδη πως στα ψιλα σκαγια αν περασουμε μια χρυση τομη ταχυτητων κ πιεσεων κανουμε περισσοτερο κακο παρα καλο...
Τασο το τρυγονι, ειδικα το Σεπτεμβριανο ειναι λιγο ιδιαιτερη περιπτωση... Εχει πολυ λιπος κ αυτο τεινει να το κανει λιγο πιο ανθεκτικο στα σκαγια κατα τη γνωμη μου... Τωρα με σιγουρια δεν μπορει να πει κανεις τι φταιει, ισως οντως εφταιγε η υπερβολικη διατρηση, ισως να μην ηταν η μερα σου σκοπευτικα, ισως...ισως... Γενικα η Α1 ειναι καλη για ζεστους κ υγρους καιρους, εγω βεβαια δεν την συμπαθησα ποτε

, αλλα εχω ενα φιλο απο τις κυκλαδες που το Cevelot στα 33 γρ το ριχνει χρονια τωρα στα τρυγονια και δεν το αλλαζει με τιποτα...