Πρέπει πλέον να προσέχουμε. Οι καιροί είναι επικίνδυνοι, αλλά και τα βουνά ψηλώνουν όσο περνούν τα χρόνια. Μέχρι πριν 5 χρόνια, δεν με ένοιαζε. Πήγαινα μόνος μου στο Καπανδρίτι με το σκυλάκι μου. Σπάνια μακρύτερα. Τώρα πια μόνο με παρέα, με εξαίρεση τα μπασίματα. Ο λόγος είναι, ότι και ατύχημα μου έχει συμβεί και δυσκολεύτηκα να γυρίσω και να οδηγήσω μόνος και μιά απλή βλάβη στη μίζα και δεν υπήρχε ψυχή να σπρώξει το αμάξι. Επίσης έχω βρεθεί μπροστά σε "νταραβέρι" στο Καπανδρίτι και έγινα ένα με το έδαφος, για να μην με πάρουν χαμπάρι, όπως και που μου την έχουν "πέσει" τρία γυφτόπουλα, πάλι στο Καπανδρίτι, να με ληστέψουν, τα οποία ακόμα τρέχουν. Το στρες όμως είναι μεγάλο. Επίσης η παρέα με ανθρώπους που αγαπάς και εκτιμάς, είναι πολύτιμη, με την προ απαιτούμενη παπαρολογία και χαβαλέ, πάντα στο πρόγραμμα. Το ότι βγαίνουν περισσότερα πουλιά από την μεριά σου, απ'ότι μόνος, είναι το λιγότερο.