Δυο μέρες με συντροφιά τον φιλο και πατριώτη Κωστα Griecko για αναζήτηση σε πανέμορφους και αγαπημένους τόπους των Ιωαννίνων.
Πολλά και δύσκολα χλμ αλλα δεν γινεται διαφορετικά με αυτές τις καριολίτσες που μπλέξαμε.
Η πρωτη μέρα κύλησε με πολύ ψάξιμο σε πολλα διαφορετικα σημεια ,ομως τα πουλιά απο το πολύ και αλόγιστο ντουφεκίδι που φάγανε την προηγούμενη βδομάδα ,ειχαν εξαφανιστεί. Ομως χθες το απογευμα ανακαλύψαμε καποια πουλιά τα οποια είδαμε κατα που τραβούσαν .
Η μερα εκλεισε με δυο πουλιά.
Το πρωι σημερα χάσαμε χρόνο ψάχνοντας να βρουμε δρόμους για να προσεγγίσουμε το σημειο που είδαμε πως κατευθυνόταν τα πουλιά και οδηγηθήκαμε σε λάθος μέρη . Στη συνέχεια ξαναπήγαμε να ελέγξουμε ένα από τα χθεσινά σημεία . Εκεί πήραμε δύο πουλιά και ειχαμε και δυο χαμένα ,και καταστρώθηκαν τα πλάνα για το μεσημέρι που που ήταν και το τελευταίο μέρος αυτής της διήμερης εξορμήσης.
Επιτέλους μετα απο πολύ κόπο λοιπον ,εστω και αργά , σήμερα! το μεσημέρι βρεθήκαμε στον παράδεισο τους. Δύσκολος τόπος με απότομες κλίσεις, με πανύψηλα πεύκα και οξιες κι αυτές χωμένες σε κατι σημεία λες και ηταν καταζητούμενες ! Μόλις κατεβήκαμε απο το αμαξι ,από παντού να ξέκλαρώνουν πουλιά ,τα οποία δεν μας δίνανε χέρι να τα τουφεκίσουμε . Σε κάποια ξέφωτα και στη διάρκεια της ανάβασης ευχαριστήθηκαμε κάποιες ωραίες τουφεκιές σε πραγματικά ψηλωμένα πουλιά . Προχωρώντας και φτάνοντας ακόμη πιο ψηλά ,βρήκαμε πολύ ωραία μέρη που σιγουρα κρατάγανε πουλιά, αφού υπήρχε άφθονη τροφή απο οξιά αλλα και και ησυχία.
Δυστυχώς η μέρα μικρή και η ώρα περνούσε . Πήραμε κάποια πουλιά αλλα το καλο παιχνιδι θα γινόταν αν καθόμαστε αύριο ολοημερο, αλλα με όσα γίνονται δεν μπορούσαμε.
Είχαμε την ατυχία σήμερα να μην έχουμε μαζί μας δράμια . Ο Κωστας έπεσε πάνω σε γουρούνια τα οποία έβοσκαν ανέμελα γύρω στις 3:30 το μεσημέρι.
Αφού πήραμε το δρόμο της επιστροφής κατηφορίζοντας για το αυτοκίνητο, ήμασταν σίγουροι ότι θα βρίσκαμε πουλιά τα οποία είχανε πιάσει για κούρνια . Οντως έτσι ήταν και σε πολλά σημεία βλέπαμε πουλιά μέσα στα πεύκα τα οποία είχαν κουρνιάσει .Δεν τα τουφέκισαμε και δεν θέλαμε να χαλάσουμε την κούρνια τους έστω και αν αύριο δεν θα ήμασταν εκεί. Δεν εχει νοημα να το κανει κάποιος περα απο το να γραψει νούμερα .Αυτό δεν είναι κυνήγι είναι καταστροφή.
Αυτό που έμεινε είναι η περιπέτεια .Ναι ,με την ταλαιπωρία της και τα χιλιόμετρα της ,με την κούραση. Ομως η αποζημίωση από τις όμορφες εικόνες και τους όμορφους τόπους καθώς και τα πουλιά που βρεθήκαμε τόσο κοντά τους ,με τις λιγες εστω ντουφεκιες ,έστω και τελευταία στιγμή ,ήταν η αποζημίωση μας.
View attachment 18227
View attachment 18226View attachment 18228
Μπραβο Μητσαρα !!!!!!

Θα ερθουν και καλυτερες μερες φιλε!!!!

