Αυτό Γιάννη το έχω πάθει και με τα ορτύκια καθώς η πληθώρα των τσιχλών αν περπατάς και λίγο εύκολα βαράς αριθμό πουλιών.Νομιζω ένα ωραίο κυνήγι είναι αυτό που συναντάς και καρπώνεσαι κάθε φορά θήραμα ασχέτως αριθμού ,πριν κάτι μέρες βάρεσα 5ορτυκια αλλά ήταν τέτοιος ο τρόπος και η συμπεριφορά πουλιών(τρελό κοτάρισμα) και σκυλιού(πρωτόβγαλτο ) που ευχαριστήθηκα τόσο που ήταν σαν να κυνηγούσα άλλες εποχές που τα είχα βαρεθεί, όπως και κάποιες εποχές τις τσίχλες παλαιότερα σε κάποιους τόπους .Με όλο το σεβασμό προς όλους τους συναδέλφους και εντελώς καλοπροαίρετα καταθέτω μία άποψή μου.
Γιατί κυνηγάμε μετά μανίας το όριο (25) με κάθε νόμιμο μέσον; Αν κάνουμε 10-12 τσίχλες δεν φτάνουν;
Φυσικά δεν αναφέρομαι στους φίλους που έχουν τη δυνατότητα να βγαίνουν στο βουνό 1-2 φορές το μήνα. Αναφέρομαι σε όλους εμάς που έχουμε την ευλογία να ζούμε μέσα στους τσιχλότοπους. Αν πάμε 5-6 φορές την εβδομάδα δεν μας ικανοποιούν 7-8 πουλάκια κάθε φορά;
Αυτό το γράφω σε συνάρτηση με τα (σωστά) εκφραζόμενα παράπονα της δυσανάλογης αύξησης των πυρομαχικών και των κυνηγητικών εξόδων γενικότερα.
Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος να γυρίζω (σχεδόν) κάθε απόγευμα με 4-5 και να έχω ρίξει 10-12 νοικοκυρεμένες τουφεκιές.
Μπορεί να φταίει και η μετριοπάθεια της ηλικίας.