Κυριάκο καλησπέρα. Βλέπω και Αργολίδα στο προφίλ και είναι ο πατέρας μου από εκεί. Έχεις δίκιο που σου φαίνονται όλα ίδια. Ανήκουν άλλωστε στην ίδια οικογένεια των βωλιτών που αριθμεί πάνω από 30 είδη. Τουλάχιστον μέχρι πρότινος μιά και πλέον στους βωλίτες ανήκουν μόνο οι 4 που ποστάρησα νωρίτερα. Υπάρχουν αλλαγές τα τελευταία χρόνια όσο προχωρά η επιστήμη στην αναγνώριση των μυκήτων, τους διαχωρίζει όλο και περισσότερο, με στοιχεία που αφορούν μικροσκοπικά χαρακτηριστικά τους, και όχι μακροσκοπικά (δηλαδή αυτό που βλέπει το γυμνό μάτι).Συναντώ πολλά στους τόπους που κυνηγω και θα ήθελα πάρα πολύ να ήξερα έστω ένα δύο είδη και να τα μάζευα. Φοβάμαι πολύ όμως, ακόμα και οι φωτογραφίες που βάλατε αντί να με βοηθήσουν με τρόμαξαν ακόμα περισσότερο. Όλα ίδια μου φαίνονται....
Οι βωλίτες (boletae) και οι σουίλλοι (suillelus), μαζί με κάποια λίγα ακόμα είδη έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Αντί για ελάσματα στην κάτω πλευρά έχουν σφουγγαράκι.
Στους 4 κορυφαίους το σφουγγαράκι αυτό όταν είναι ολόφρεσκοι, είναι λευκό και καθώς μεγαλώνουν, γίνεται αχνό κίτρινο, κιτρινοπράσινο, λαδοπράσινο και σκούρο πράσινο όταν είναι υπερώριμοι.
Προοδευτικά κάποιος μαθαίνει να τους αναγνωρίζει και από άλλα χαρακτηριστικά τους. Το χρώμα της επιδερμίδας του καπέλου, τον βιότοπο, τον μη μεταχρωματισμό τους στην κοπή- τα καπέλα τους παραμένουν λευκά- (ο edulis και ο pinophilus πέρνουν κάποιες πολύ ελαφριές αποχρώσεις ροζ, κάποιες φορές) κλπ.
Όπως και να έχει από την μία στιγμή στην άλλη δεν μαθαίνονται τα μανιτάρια. Διάβασμα και μεγάλη προσοχή πάντα.