Οι παλιες λιπασμενες μαλλινες ειναι εξαιρετικα δυσευρετες. Μιλαμε για μαλλινες, απο μαλλι αλογου, και απλα τις ξεχναμε. Επειτα βαλε και τον παραγοντα πολυκαιρια οποτε τα βλητικα τους αποτελεσματα θα ειναι και διαφορετικα καθως θα εχουν διαφορετικη ελαστικοτητα απο την αρχικη. Μετα παμε στις λιπασμενες ή μη απο κετσε, για τις οποιες μιλαω, που βρισκονται καπως ευκολοτερα αλλα οχι παντα. Πιο ελαστικες, παλι καπως διαφορετικες σε σχεση με την αρχικη τους κατασταση, μια και μιλαμε για υλικο 20+ χρονων. Μετα απο τοσα χρονια, και εφοσον δεν εχει γινει σωστη αποθηκευση η λιπανση ειναι απλα ελαχιστη ή ανυπαρκτη, και μενει μονο η ελαστικοτητα. Παρολα αυτα συνεργαζονται αψογα με τους χαρτινους καλυκες, και η τουφεκια τους ειναι πραγματικα απολαυση, οπως ειναι και το γεμισμα ενα ενα φυσιγγι στο χερι. Οι συγχρονες Diana δεν μου αρεσουν. Ειναι πολυ σκληρες και εχω την αισθηση πως εμβολιζουν την δεσμη των σκαγιων.
Απο Ιταλια μερια βρισκεις και ταπες τυπου σαντουιτς, οπως τα Bonavita ή τα SFS και τα Ιris αλλα και παλι, το ζητουμενο ειναι η απροσκοπτη ευρεση των υλικων, για να μη χρειαζεται να στοκαρεις χιλιαδες ταπες που δε ξερεις αν θα χρησιμοποιησεις ποτε