Θα φτασει Μαης και θα λεμε εχει ακομα πουλια πισω......
ποια ελατηριου εχεις Στέφανε?
πόσο δίκιο έχειςΘα φτασει Μαης και θα λεμε εχει ακομα πουλια πισω......
Original, ΔΟΡΚΑΣ, δε θυμάμαι χρονολογία, αλλά από τα τελευταία, λίγο πριν μετονομαστούν σε R-16Ωραίος ο Στυλιανός..
Το φυσίγγι original η ιδιογομωση?
Τίποτα δεν σε σταματά ρε Στέφανε,μπράβο!
48AL με έτος παραγωγής '74 νομίζω (κάπου εκεί..το είχα βρει απο τις σφραγίδες).
Σαν λάτρης του κλασσικού σου λέω να το χαίρεσαι με υγεία.
Ένα ΣΚ μας μένει ρε συ Ηλία για να κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί! Ε δεν μένουμε μέσα! Ακόμα και για 2 τουφεκιές θα ξυπνήσουμε, να πάμε μέχρι το Καπανδρίτι να περπατήσουμε στις λάσπες! Κάποια στιγμή θα το δω πιο χαλαρά το ζήτημα, αλλά βαστάω είμαι φρέσκος στο άθλημα!
Φίλε με θαυμασμό στο λέω αυτό,αυτό σημαίνει πάθος!Εγώ για παράδειγμα μόνο για κ@ριολ€$ μπορεί να κάτσω να βραχω και να ταλαιπωρηθω!
Να σαι καλά Στάυρο! Προσπαθώ να μην το ταλαιπωρώ πολύ αν και είναι σκυλί μαύρο..πάντως τις μέρες με βροχή σίγουρα δεν το παίρνω..όχι οτι θα πάθει και τίποτα αλλά έτσι μου έχει κάτσει η ιδέα...
Πάθος πολύ σωστά το θέτεις...Φάσσα πρώτη φορά βάρεσα τις προάλλες, και όντως είναι ιδιαίτερο θήραμα κ αυτό! Σίγουρα θα ήθελα να το κυνηγήσω στοχευμένα και όχι αν τύχει όπως κατα την διάρκεια περπατητου τσίχλας! Αλλά το ίδιο μπορώ να πω για όλα τα θηράματα..οπότε θεωρώ το πάθος που λες για μένα είναι με την διαδικασία και όχι με κάτι συγκεκριμένο απο πλευρας θηράματος....σαν να λέμε ότι τρώγεται!(νόμιμα πάντα)
Kαι καλα κανεις Στεφανε.Ασε αλλα οπλα της σειρας να βγαλουν τα καστανα απο τη φωτια τις βροχερες μερες και κρατα το κοσμημα σου καλα φυλαγμενο
Ψωμομενη φαίνεται η τσιχλαΚαλησπέρα. Χθες μου τα χάλασε η βροχή, από το απόγευμα που ήρθα στο χωριό, μέχρι σήμερα το πρωί, δεν βγήκα έξω !! Μετά έκανε ωραία μέρα, με ήλιο κατά διαστήματα. Βγήκα μια βόλτα, πιο πολύ για καμιά φάσσα ... Αλλά ούτε φάσσα συνάντησα, κι από τσίχλες 3-4 είδα, χωρίς ευκαιρία να ρίξω τουφεκιά ... Μετά το μεσημέρι έπιασε ομίχλη πυκνή που δεν έβλεπες στα 10 μέτρα! Το απόγευμα αποφάσισα να πάω στο καρτέρι, ελπίζοντας ότι μπορεί να αραιώσει η ομίχλη ... Λίγα μέτρα πριν φτάσω πετάχτηκε μια τσίχλα από τους θάμνους κι έφυγε κατά μήκος του δρόμου, και την πήρα ... Στάθηκα μετά στο καρτέρι, αλλά ... Ορατότης μηδέν !!! Η ομίχλη όχι μόνο δεν αραίωνε, αλλά πύκνωσε περισσότερο ... Πέρασαν άλλες δύο κοντά, έριξα στη μια χωρίς να την πετύχω. Πρέπει να πέρασαν και 3-4 λίγο πιο μακριά, άκουγα το φτερούγισμα αλλά δεν μπορούσα να τις δω !!! Μετά για σχεδόν μισή ώρα τίποτα. Μέχρι τις 5.30' που βαρέθηκα κι έφυγα ....
Ετσι ακριβως,το ιδιο πραγμα πιστευω και εγω
,μονο με χιονια βαλκανια θα δουμε πουλια.
