Ήταν όλα πιτσούνια και αχρωμάτιστα ακόμα, γι'αυτό και μείναν τόσο πίσω, τελευταία γέννα. Η θερμοκρασία μάλλον ήταν παραπάνω τώρα που το σκέφτομαι γιατί αν και στα μέσα του Σεμπτέβρη, έκανε καύσωνα. Δεν ήταν πουλιά που μπαίνανε από θάλασσα στο χάραμα, ήταν πουλιά που έπεσαν από βραδύς και αφού έφαγαν το πρωί στις καλαμιές, μετά έψαχναν για δροσιά σε κάτι δεντράκια που είχε η περιοχή. Τα πήρα χαμπάρι αργά. Ήταν Σάββατο και είχαμε πάει για λαγό, έναρξη για τον λαγό, στον γυρισμό κατά τις 10 βλέπω 2 τρυγόνια να περπατάνε μέσα σε μια καλαμιά, στο καρίκι που λέμε, εκεί που έχει πατήσει η κομπίνα και έχει κάνει ροδιές. Λέω στον πατέρα μου που οδηγούσε, σταμάτα να ρίξω δυο τουφεκιές γιατί με τον λαγό χαρμάνιασα, μόλις ανοίγω την πόρτα αυτά σηκώθηκαν, ρίχνω δύο τουφεκιές έτσι για το θεαθήναι αφού είχαν φτάσει πολύ μακριά και τότε μου έπεσε το σαγόνι. Λες και πέταξε όλο το χωράφι, μπορεί να σηκώθηκαν και 50 τρυγόνια τα οποία δεν φαινόντουσαν μέσα στην καλαμιά.