Φίλιππα με παρεξήγησες...! Εγώ προσωπικά, την "ταπεινή" τσιχλίτσα την θεωρώ "top" στα δικά μου κυνήγια, διότι από αυτήνανε αντλώ κάθε χρόνο άφθονη ικανοποίηση τόσο στον κυνηγότοπο, όσο και στο τραπέζι...!!! Είπαμε: "η Αγία μας τσιχλίτσα"...!!!
Ο χαρακτηρισμός "ευγενές" θήραμα, πήγαινε περσσότερο στο μέγεθος και στη σπανιότητα του εκάστοτε θηράματος, παρά στην "αξία" του ως θήραμα αυτή καθεαυτή...!!! Άλλωστε, το 'χουμε ξαναπεί ότι το καθένα θήραμα ξεχωριστά, απ' το μικρότερο ως το μεγαλύτερο, απ' το συχνότερο/πολυπληθέστερο ως το σπανιότερο/λιγότερο αριθμητικά, έχει τη δική του, μοναδική (θηρευτική) αξία...!!! Δεν μπαίνουν στη ζυγαριά αυτά (η αξία), είναι ποιοτικό το ζήτημα και όχι ποσοτικό...!!!