Στιγμές μοναδικές ,να έχεις να διηγείσαιΕκει λοιπον αδερφε εχω κανει υπεροχα καρτερια. Αλλα ενα μου εχει μεινει. 17 Νοεμβρη 2004. Τελευταια μερα και μετα ανεβαινα Θεσ/νικη μεχρι τα Χριστουγεννα. Ανεβαινω λοιπον και φτανω εκει και δεν υπαρχει κανεις. Καθομαι και με το πρωτο φως περνανε κατι κοτσυφια και 2-3 τσιχλες και στοπ. Και εκει που λεω κανω ενα τσιγαρο και την πουλευω ακουω το πρωτο σφυριγμα απο μαυρο. Ηταν το σφυριγμα της εναρξης!!! Απο τις 8 μεχρι τις 11μιση εκλασα στο τουφεκιδι. Περνουσαν μονο μαυρα , κυργιαρες και γερακοτσιχλες. Ειδα και φασσες αλλα δεν μου εκαναν την χαρη. Την επομενη στο τρενο για πανω ειλικρινα ημουν στο οριο να βαλω τα κλαματα!!!
Το έζησα πριν χρονια ,δεν θυμάμαι μέρα κτλ , ήταν πάντως καυτές μερες περασμάτων
Ήμουν με τους πιτσιρικάδες μου , μικροι τότε αρκετά ,πρώτες τάξεις δημοτικού,οποτε αν τα υπολογίζω καλά ,8-9 χρόνια πίσω περίπου
Ενώ μπήκαν κάτι πουλάκια ψηλομενα και είχε ένα μικρο μπάσιμο ,έκοψαν εντελώς κατά τις 8:30-9:00+-
Μαζευτήκαμε,μπήκαμε αμάξι ,δεν κάνω 10 μέτρα στον χωματόδρομο και βλέπω το πρώτο μπουλούκι με τα κοτσύφια ,λέω κοιτα μας περίμεναν να φύγουμε ,καπάκι από πίσω άλλο. Σταματάω ,ξανά παρκάρω σε ένα σημείο πιο πάνω και καθόμαστε δίπλα στο αμάξι ,σκεπτόμενος ότι για 2-3 φυσιγγια είμαι ακόμα.
Έλα μου ντε όμως που ξεκίνησε ένα απίστευτο πέρασμα από κοτσύφια ,κυριαρινες και τσίχλες επίσης, κοιταγα αποσβολωμένος το θέαμα. Αφου βλέποντας τον ρυθμο, επέλεγα να μην ρίξω σε κοτσύφια γιατί ηξερα πως ακολουθούσαν κυριαρινες και όντως έρχονταν από πίσω τις περισσότερες φορές.
Περιττό να αναφέρω ότι όπου έφτανε το μάτι μου έβλεπα την ίδια εικόνα.