Να πω κι εγω μια ιστορία με κοντακι!
Την Δευτέρα επισκέφθηκα ένα οπλοπωλειο χωρις κανεναν ιδιαίτερο λόγο. Ετσι να κοιτάξω οπλα φυσιγγια κτλ και να πω και καμια κουβέντα με τον ιδιοκτήτη ο οποίος είναι μέγας γνωστης και οπλουργος.
Είχε χρόνο καθότι ηταν πρωι και μου έδειχνε διαφορα οπλα σχεδόν 100 χρονων ή και περισσότερο, με τις τεχνολογίες της τοτε εποχής και μου έλεγε την ιστορία τους. Στο μεταξύ επωμιζα διαφορα οπλα. Καποια στιγμη πέφτει το ματι μου πανω σε ένα silver pigeon 1 κυνηγετικό που το είχε για συντήρηση.
Χωρίς κανενα απολύτως λογο, μια και εχω επωμισει ολα τα pose Beretta, του λέω:
- Για φερε κι αυτο
Παρατηρώ ότι εχει ένα πελμα παράξενο.
- Το πελμα?
Του λέω
- Του εχω φτιαξει πελμα
Μου λέει
Με το που το έπιασα ακομα και με το ένα χέρι το αισθάνθηκα παραξενα στο ζύγισμα.
Οχι ασχημα. Απλά είχε παράξενη αίσθηση που μάλλον δεν είχα ξανανιώσει.
Επωμίζω ηρεμα και σχετικά αδιάφορα.
Και σοκάρομαι.
Το όπλο ηταν λες και το είχαν φτιάξει από την αρχή για εμενα.
Δεν είναι ότι μου ερχόταν.
Και τα δικα μου οπλα μου έρχονται.
Έδενε επανω μου.
Στεκόμουν όρθιος και χωρις την παραμικρή κινηση κατα την επωμιση σημαδευε ακριβώς εκεί που κοιτούσα.
Ψηλά χαμηλα ευθεία, πάντα εκεί που κοιτούσα.
Πέραν της σκόπευσης, ερχόταν και κινούνταν αρμονικά.
Μετα ο άνθρωπος έμπλεξε...
Περα του ότι του τα εκανα τσουρέκια και τον εβαζα να μου το δινει συνεχεια να το επωμίζω γιατι δεν μπορούσα να το πιστέψω και έλεγα - θα μου φάνηκε - τον έβαλα να παρει το μετρα από το κοντακι για να τα σημειώσω.
Το ένα όπλο που έχω, έχει κοντακι Tsk και θα τα περάσω σε αυτό. Το πιθανότερο ομως όπως μου είπε, ειναι να μην εχει την ίδια αίσθηση.
Ηταν ο ορισμός του αγγλικου ρητου που είχε γράψει και κάποιο μέλος εδω:
Αν βρεις οπλο στα μέτρα σου παρτο.
Αν δεν το πουλάνε κλεψτο.