Μάκη όταν λέω φάγωμα στο κοντάκι εννοώ με ρασπα να φάω την ράχη του κοντακιου απο το χτενι μεχρι το πελμα, από τα αριστερά και από πάνω εκεί που ακουμπάει στο μάγουλο.Την μέθοδο μου την υπέδειξε ο Νικήτας από την oplognosia. Το έκανα σε δύο κοντάκια μου και τα έφερα . Τα τρως λίγο (περίπου ένα χιλιοστό ) και ξανακάνεις τεστ churchill μέχρι να ερθει η τουφεκιά στο σημείο που θες. Απαιτείται υπομονή και πολύ μα παρα πολυ δουλειά με την ρασπα γιατί ενδέχεται να μην έρθει με την πρώτη και να χρειαστεί επανάληψη της διαδικασιας. Και μετά ,αφου ερθει η τουφεκια, αρχιζεις γυαλοχαρτα και μετά χρώμα και λινέλαιο και άμα δεν πετύχει το χρώμα το όπλο θα γινει γ@μησετ@. Με τα αλλα κοντακια που ηταν καφέ δεν ειχα προβλημα αλλα το χρωμαχτης sx3 ειναι πολυ δυσκολο γκρικαφε. Παρα την δυσκολία έχεις ελεγχο στο αποτέλεσμα ενώ αν φάμε η προσθέσουμε υλικό στο σημείο που εφάπτεται η βάση με το κοντάκι ,εκεί που μπαίνουν οι φλάντζες στις συνθετικές, το αποτέλεσμα δεν είναι εύκολα ελέγξιμο. Σε μια sx3 ενός φίλου σε παρόμοια περίπτωση το πείραξε πολύ και έγινε υπερδιόρθωση δηλ εκεί που έφευγε λίγο πάνω μετά έφευγε πολύ κάτω. Είδε κι έπαθε να το φέρει . Γι αυτό ψάχνονται με τις φλάντζες. Τις βάζεις δοκιμαζεις , δεν έκατσε; Τις βγάζεις η προσθέτεις κι άλλη κλπ. Αν κάνουν 7€ η μια αξίζει τον κόπο ! Γλυτώνεις πολυ δουλειά.