Το έχω ξαναγράψει, θα το ξανακάνω για να δεις τι σουργελα είναι. Μεγάλη φωτιά εδώ το 19 , το 20 δεν θυμάμαι ακριβώς. Έχουμε πάει για βοήθεια πολύ κόσμος. Ερχόταν η φωτιά από δυτικά και αν πέρναγε έμπαινε σε ζούγκλα κανονική και αντε γειά. Είναι ένα παιδί πυροσβέστης και κυνηγός από το διπλανό χωριό και έχει πάρει αλυσοπριονο και ρίχνει πεύκα σωρηδόν. Πάω με το ξάδερφο και του λέμε να πάρουμε τα άλλα πριόνια και να ρίχνουμε και εμείς, έχουμε εμπειρία σε τέτοια δουλειά. Δεν μας το επέτρεψε φοβούμενος ατύχημα αλλά ζήτησε να είμαστε κοντά του. Και έρχεται φίλε η δασαρχησα, δασονομος τι σκατα ήταν η βλαμμένη και του λέει σταματά να κόβεις πεύκα γιατί θα σου κάνω μήνυση!!!!!! Την κοιτάει ο άλλος κατάμαυρος, γεμάτος πριονίδι και μούσκεμα και έχει μείνει μαλακας. Της λέει φέρε δύο μπουλντόζες να σαρώσουν τα πεύκα κάτω από τον δρόμο και θα την κόψουμε εδώ. ΟΧΙ η σαλουφα. Σε 1 ώρα πέρασε και έσβησε μετά από 2 μέρες. Πάει στο τζιπάκι του δασαρχείου ο πυροσβέστης και της λέει τώρα βαλτα στον πάτο σου τα πεύκα ηλιθια... Εφαγε τόσο κράξιμο από όσους ήταν εκεί και εξαφανίστηκε η κυρια. Και να ξέρεις κάτι ακόμα οι δασικοί από τοτε που τους πήραν την δασοπυροσβεση μισούν την πυροσβεστική....